Τα τελευταία χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο εμφανίστηκαν μεταρρυθμίσεις στη διδασκαλία των μαθηματικών σε χώρες όπως η Ολλανδία (Ρεαλιστικά Μαθηματικά), οι ΗΠΑ (Standards 2000), η Αγγλία (Αριθμητισμός) κ.ά. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές επιδιώκουν να κάνουν τα μαθηματικά όσο το δυνατόν πιο ευχάριστα και προσιτά στο μαθητή, ακολουθώντας τις ικανότητες και τις προϋπάρχουσες γνώσεις του και όχι το φορμαλισμό και το δρόμο της επιστημονικής θεώρησης. Λαμβάνεται υπόψη το κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διεξάγεται η διδασκαλία και μάθηση των μαθηματικών. Υπάρχουν αναλυτικά προγράμματα, όπως αυτό της Ολλανδίας που προαναφέραμε, του Πανεπιστημίου του Chicago (Everyday Mathematics), κ.ά. τα οποία δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στη σύνδεση των μαθηματικών με την καθημερινή ζωή.
Αρκετές έρευνες πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια, κυρίως σε χώρες του Τρίτου κόσμου, για να εξεταστεί η σχέση των μαθηματικών που εφαρμόζονται στην καθημερινή ζωή και των μαθηματικών του σχολείου (Lave, 1977, Saxe, 1991, Nunes και άλλ. 1993). Βρέθηκε ότι οι μαθητές χρησιμοποιούν με διαφορετικό τρόπο τα μαθηματικά στην καθημερινή ζωή τους από ότι στο σχολείο και δεν υπάρχει μεταφορά των μεθόδων που χρησιμοποιούνται στην καθημερινότητα μέσα στο σχολείο. Πραγματοποιήθηκαν επίσης έρευνες σχετικά με την χρήση των μαθηματικών σε διάφορα επαγγέλματα όπως των νοσοκόμων (Hoyles και άλλ. 2001), των μαραγκών (Millroy, 1992), των πολιτικών μηχανικών (Hall & Stevens, 1995) και όλες σχεδόν κατέληγαν σε ένα παρόμοιο συμπέρασμα: ότι οι περισσότεροι ενήλικοι χρησιμοποιούν τα μαθηματικά για να κατανοήσουν τις καταστάσεις με τέτοιους τρόπους που διαφέρουν ριζικά από εκείνους των μαθηματικών.
Είναι γνωστή η παιδαγωγική και διδακτική αρχή ότι κάποιος μαθαίνει καλύτερα, όταν οι καταστάσεις τις οποίες αντιμετωπίζει του είναι οικείες και έχει θετικά συναισθήματα για αυτές. Στο εκπαιδευτικό υλικό που κατασκευάσαμε δίνεται λοιπόν μεγάλη σημασία στο περιεχόμενο των καταστάσεων και των προβλημάτων με τα οποία διδάσκονται τα μαθηματικά. Επιδιώκεται αυτό το περιεχόμενο να είναι οικείο και ευχάριστο στα παιδιά για να δημιουργεί διάθεση να ασχοληθούν με τα μαθηματικά.
Στα μαθηματικά της φύσης και της ζωής οι καταστάσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται ως αφετηρία για την εισαγωγή των μαθηματικών εννοιών αντλούνται από τη φύση, τη ζωή και τον πολιτισμό. Όσον αφορά τη φύση δίνεται έμφαση σε κανόνες και τρόπους προστασίας του περιβάλλοντος. Με τον όρο πολιτισμό εννοούμε τη ζωγραφική, τη λαϊκή παράδοση και γενικότερα τα έργα της τέχνης. Εννοούμε επίσης, την ιστορία των ελληνικών, αλλά και των παγκόσμιων μαθηματικών. Έτσι, για παράδειγμα, με τα έξι πόδια των εντόμων ή τα οκτώ πόδια του χταποδιού εισάγουμε την προπαίδεια του έξι και του οκτώ αντίστοιχα. Σε θέματα αναδάσωσης, ανακύκλωσης και υγιεινής διατροφής θέτουμε προβλήματα των τεσσάρων πράξεων. Για τη γεωμετρία χρησιμοποιούμε πίνακες μοντέρνας τέχνης και έργα της λαϊκής παράδοσης, όπως τα εργόχειρα, για να ανακαλύψουν οι μαθητές τα γεωμετρικά σχήματα, τη συμμετρία κτλ. Όπου δίνεται η ευκαιρία κάνουμε αναφορές στην ιστορία των μαθηματικών, στους Έλληνες μαθητικούς, αλλά και σε μαθηματικούς από όλο τον κόσμο.